-
1 plaga
1.plāga, ae, f. [cf. plango], = plêgê, a blow, stroke, wound, stripe (class.; syn.: ictus, verbera, vulnus).I.Lit.A.In gen., Cic. Verr. 2, 5, 51, § 134:B. 1.(pueris) dant animos plagae,
Verg. A. 7, 382; Ov. M. 12, 487; 13, 119; Gell. 5, 15, 7:plagae et vulnera,
Tac. G. 7.—Of the shock of atoms striking together, Cic. Fat. 20, 48; cf. id. ib. 10, 22.—Absol.:2.plagis costae callent,
Plaut. Ps. 1, 2, 4:quem irrigatum plagis pistori dabo,
refreshed by a flogging, id. Ep. 1, 2, 18:plagas pati,
Ter. Eun. 2, 2, 13:plagas perferre,
to bear, receive blows, Cic. Tusc. 2, 17, 41:plagam accipere,
id. Sest. 19, 44:plagam mortiferam infligere,
to inflict a mortal wound, id. Vatin. 8, 20:plaga mediocris pestifera,
id. Off. 1, 24, 84:verbera et plagas repraesentare,
stripes and blows, Suet. Vit. 10:plagis confectus,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 140:flagelli plaga livorem facit,
Vulg. Ecclus. 28, 21:plagam curare,
Cels. 5, 26, 24:suere,
id. 5, 26, 23.—With gen.:C.scorpionum et canum plagas sanare,
Plin. H. N. 23 prooem. 3, § 6.—Transf., a welt, scar, stripe:II.etiam de tergo ducentas plagas praegnatis dabo,
swollen welts, Plaut. As. 2, 2, 10.—Trop.A.A blow, stroke; an injury, misfortune (class.):B. C. D.illa plaga est injecta petitioni tuae maxima,
that great blow was given, that great obstacle was presented, Cic. Mur. 23, 48:sic nec oratio plagam gravem facit, nisi, etc.,
makes a deep impression, id. Or. 68, 228:levior est plaga ab amico, quam a debitore,
loss, injury, id. Fam. 9, 16, 7:hac ille perculsus plaga non succubuit,
blow, disaster, Nep. Eum. 5.—Slaughter, destruction (late Lat.):2.percussit eos plagā magnā,
Vulg. 1 Reg. 23, 5; id. 2 Reg. 17, 9.plăga, ae, f. [root plak- of Gr. plakous; cf. planca, plancus, plānus].A.A region, quarter, tract (mostly poet.; v. Madv. ad Cic. Fin. 2, 4, 12, where de plagis omnibus is the reading of the best MSS., but pagis of the edd.; but cf. Mütz. ad Curt. p. 516 sq.; and Krebs, Antibarb. p. 869;B. 3.syn.: regio, tractus, terra): aetheria,
the ethereal regions, the air, Verg. A. 1, 394: caeli scrutantur plagas, Poët. ap. Cic. Div. 2, 13, 30:et si quem extenta plagarum Quattuor in medio dirimit plaga solis iniqui,
zones, Verg. A. 7, 226:ardens,
the torrid zone, Sen. Herc. Oet. 67; also called fervida, id ib. 1219: septentrionalis, Plin. 16, 32, 59, § 136:ea plaga caeli,
Just. 42, 3, 2:ad orientis plagam,
Curt. 4, 37, 16:ad orientalem plagam,
on the east, in the eastern quarter, Vulg. Deut. 4, 41:contra orientalem plagam urbis, id. Josue, 4, 19: ad septentrionalem plagam collis,
side, id. Judic. 7, 1 et saep.—plăga, ae, f. [root plek-; Gr. plekô, weave, entwine; cf. plecto, plico, du-plex], a hunting-net, snare, gin (class.; syn.: retia, casses).A.Lit.:B.canes compellunt in plagas lupum,
Plaut. Poen. 3, 3, 35:tendere plagas,
Cic. Off. 3, 17, 68:extricata densis Cerva plagis,
Hor. C. 3, 5, 32; Ov. M. 7, 768:nodosae,
id. F. 6, 110:inque plagam nullo cervus agente cadit (al. plagas),
id. A. A. 3, 428:aut trudit... Apros in obstantes plagas,
Hor. Epod. 2, 32.—Of the spider's web:illa difficile cernuntur, atque ut in plagis liniae offensae praecipitant in sinum,
Plin. 11, 24, 28, § 82.— Sing. (very rare):sic tu... tabulam tamquam plagam ponas,
Cic. Off. 3, 17, 68.—Trop., a snare, trap, toil (class.;II.syn. pedica): se impedire in plagas,
Plaut. Mil. 4, 9, 11:se in plagas conicere,
id. Trin. 2, 1, 11:quas plagas ipsi contra se Stoici texuerunt,
Cic. Ac. 2, 48, 147:in illas tibi majores plagas incidendum est,
id. Verr. 2, 5, 58, § 151:Antonium conjeci in Caesaris Octaviani plagas,
id. Fam. 12, 25, 4:speculabor, ne quis nostro consilio venator assit cum auritis plagis, i. e. arrectis attentisque auribus,
Plaut. Mil. 3, 1, 14.— Sing. (rare) hanc ergo plagam effugi, Cic. Att. 7, 1, 5.—A bedcurtain, a curtain (ante-class.; v. plagula), Varr. ap. Non. 162, 28:eburneis lectis et plagis sigillatis,
id. ib. 378, 9:chlamydes, plagae, vela aurea,
id. ib. 537, 23. -
2 plaga
I plāga, ae f. [ plango ]1) удар, ушиб ( plagis vulnerari Nep)plagam infligere C (ferre V) — нанести удар, ранитьp. caeli Lcr — удар молнии2) укус ( scorpionum et canum PM); рана ( plagas hiantes vincire Ap)3) ущерб, урон, тж. бедствие (lĕvior est p. ab amico C)4) сильное впечатление, сенсация ( oratio gravem plagam facit C)5) страданиеII plaga, ae f.1) страна, областьp. Materina L — одна из областей Умбрииp. aetheria V (caeli C) — небесное (воздушное) пространство2) сторона, страна (света) ( quattuor plagae V)3) пояс, зона (frigida L; fervida Sen)p. solis iniqui V — жаркий поясIII plaga, ae f. преим. pl.1) сеть, охотничьи тенёта ( plagas tendere C)2) перен. сети, интриги (in plagas incĭdere C, Pt) -
3 venator
vēnātor, ōris, m. [venor], a hunter.I.Lit.A.In gen.: quasi venator tu quidem [p. 1967] es, dies atque noctes cum cane aetatem exigis, Plaut. Cas. 2, 5, 11; Cic. Tusc. 2, 17, 40; Caes. B. G. 6, 27; Hor. C. 1, 1, 26; 1, 37, 19; id. S. 1, 2, 105:B.COLLEGIVM VENATORVM,
Inscr. Murat. 531, 2.—In apposit.:venator canis,
a hunting-dog, hound, Verg. A. 12, 751:equus,
a hunting-horse, hunter, Stat. Th. 9, 685; cf. venatrix.—In partic. (cf. venatio, I. B.), one who fights with wild beasts in the arena, Dig. 48, 19, 8, § 11; Tert. ad Mart. 5.—II.Trop.:venator adest nostris consiliis cum auritis plagis,
Plaut. Mil. 3, 1, 14:physicus, id est speculator venatorque naturae,
Cic. N. D. 1, 30, 83. -
4 auceps
auceps, cŭpis (cipis, acc. to Vel. Long. Orthogr. p. 2235), comm. [contr. for aviceps, from avis-capio], a bird-catcher, fowler.I.Lit.:II.Piscator, pistor apstulit, lanii, coqui, Holitores, myropolae, aucupes,
Plaut. Trin. 2, 4, 7:veluti merulis intentus decidit auceps In puteum,
Hor. A. P. 458:quasi avis de manu aucupis,
Vulg. Prov. 6, 5; ib. Jer. 5, 26; ib. Amos, 3, 5: as a bird-seller:Edicit piscator uti, pomarius, auceps,
Hor. S. 2, 3, 227:Non avis aucupibus monstrat, quā parte petatur,
Ov. A. A. 3, 669 al. —Trop., a spy, eavesdropper:circumspice dum, ne quis nostro hic auceps sermoni siet,
Plaut. Mil. 4, 1, 9 (cf. id. ib. 3, 1, 14:ne quis... nostro consilio venator adsit cum auritis plagis): Numquis hic est alienus nostris dictis auceps auribus,
id. Stich. 1, 2, 45:voluptatum auceps, Cic. Ac. Fragm. ap. Aug. contra Ac. 3, 7 (Orell. IV. 2, p. 470): praeco actionum, cantor formularum, auceps syllabarum,
a minute and trifling critic, a caviller, id. de Or. 1, 55, 236. -
5 auritus
aurītus, a, um, adj. [auris].I.A.. Furnished with ears (acc. to auris, l.), having long or large ears: auritus a magnis auribus dicitur, ut sunt asinorum et leporum, alias ab audiendi facultate, Paul. ex Fest. p. 8 Müll.:B.lepores,
Verg. G. 1, 308; so,asellus,
Ov. Am. 2, 7, 15:si meus aurita gaudet glaucopide Flaccus,
Mart. 7, 87, 1.— Hence, subst.: aurītus, i, m., the longeared animal, i. e. the hare, Avien. Phaen. Arat. 788.—Trop.1.Attentive, listening:2.face jam nunc tu, praeco, omnem auritum poplum,
Plaut. As. prol. 4:ne quis Nostro consilio venator assit cum auritis plagis,
id. Mil. 3, 1, 14.—So of the trees and walls which listened to the music of Orpheus and Amphion's lyre:quercus,
Hor. C. 1, 12, 11:muri,
Sid. Carm. 16, 4.—Testis auritus, a witness by hearsay, who has only heard, not seen, something, Plaut. Truc. 2, 6, 8.—* 3. * II. * III.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Русский